Ooit zat ik zelf met dit soort vragen en heb toen ervaren hoe waardevol het is als iemand een eindje met je oploopt en je helpt te reflecteren op je eigen gedachten, gevoelens en gedrag. Na een tijdje herkende ik mijn eigen patronen, kon ik zien welk aandeel ik zelf had in mijn problemen, en merkte ik dat ik zelf in staat was oplossingen te vinden en ook in mijn relatie heeft het veel goeds gedaan! Het kostte me wel wat tijd om aan mezelf toe te geven dat ik wel wat steun kon gebruiken, maar achteraf gun ik iedereen een coach!

En dat vind ik nu het mooie aan coachen: je ondersteunt een ander in een traject waarbij hij/zij zelf de regie in handen heeft. Ik kijk en luister vooral heel erg goed mee en stel vragen die gaan over: wat staat er nu voor jou op het spel? Wat speelt er nu werkelijk?

Ik spiegel wat ik zie, ik stel vragen over wat ik hoor, en laat je ook soms weten welk gevoel jouw verhaal of gedrag bij me oproept. Dat helpt jou om te kijken en luisteren naar jezelf en om te voelen wat er is en wat je wil. Zo trekken we samen een poosje op, totdat jij het gevoel hebt dat je het wel weer zonder mijn steun kunt.